یه روزایی هستن مثل امروز...

روزایی که آدم دوست داره تموم نشن وشب به صبح نرسه.روزایی هستن که کاش میشداصلانبودن!

تکرار...تکرار...تکرار...

دنیاپرازیک مشت تکرارتکراریه که معلوم نیست کی تموم میشن وکی دنیای تکراری به پایان میرسه.امتحان وتست ودرس وکتاب ومعلماو...چیزایی که اگه توی تعطیلات بهشون فکرکنی همه دنیات خراب میشه اماچاره چیه وقتی همه دنبال اینن که دنیات شبیه شون باشه ...

وقتی به ماهارسیدهمه پرشدن ازآرزوهایی که بهشون نرسیدن ومابیدبه اوناتحقق ببخشیم خودمونم پرشدیم ازجودرس خوندن وتوهین شنیدن ازمدیرومعاونان ومعلمان مدرسه ی دیوانه کننده ای که الان توشیم وحواهیم بود.(سازمان ملی پرستاری ازدیوانگان زنجیری یاهمون سمپادخودمون)خب چیزی که هست وازش مطمئنم اینکه الان داریم برای آینده تلاش میکنیم ووقتیم به آینده برسیم غصه ی الانومیخوریم که چراازبهترین سالای جوونیمون لذت نبردیم ومیشه حسرت وآه...

زندگی همینه.همین...

یه حسرت بزرگوبی پایان برای همه هرچندتوزمانای مختلف!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: